کتاب استغفار | آیت الله شیخ حسنعلی نجابت شیرازی

در قسمتی از کتاب استغفار می‌خوانیم:

خدای اجلّ‌عالی هر نادانی به او مراجعه کرد جواب می‌دهد، هر فاسقی به خدا رجوع کرد خدا قبولش می‌کند. به حقِ لا‌إله‌الّا‌الله در جمیع جهات بالأخص درِ قبول کردن بسته نیست، یعنی صد بار اگر توبه شکستی بازآی، چون قابل است چون سعه‌اش غیر متناهی است. در طرفه‌العین تمام بشر را می‌تواند ببرد به اعلی علیّین.

قابلیّت این‌قدر قوی است که غلطکاری که مراجعه می‌کند، قبول می‌کند و او را دوست می‌دارد. این حرف عادی نیست، این قرآن مجید است. در اثر سعهٔ قبول، پروردگار عالَم دست رد به سینهٔ هیچکس نمی‌زند. از یزید خبیث بدتر نیست. والله قسم حضرت سجّاد فرمودند اگر رجوع کنی به خدا می‌پذیرد تو را. نه اینکه حضرت سجّاد خواستند به او رو بدهند، ابداً؛ صِرف حقّ گفتن بود، یعنی واقعاً اگر یزید سَقَط شدهٔ شارب‌الخمر خبیث کافر زندیق مشرک ملحد رجوع می‌کرد به خدا، با آنکه تمام اولیای خدا را رنجانده بود از دست خودش تا آخر، معذلک خدا از او می‌پذیرفت.