کتاب شهدالله | آیت الله شیخ حسنعلی نجابت شیرازی

کتاب شهدالله شرح و توضیح آیۀ هجدهم سورۀ آل‌عمران در ماه مبارک رمضان سال ۱۳۶۰ شمسی و تفسیر آیت‌الکرسی می‌باشد. این شرح توسط فقیه مجاهد حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ حسنعلی نجابت شیرازی بیان شده است. چاپ این اثر بر عهدۀ انشارات فلاح بوده است.

در قسمتی از کتاب شهداللّه و تفسیر آیۀ شریفۀ شَهِدَاللّه می‌خوانیم:

آیۀ شریفه، شهادت اصدق‌القائلین بر وحدانیّت خداوند به نحو واضح و رسا می‌باشد، زیرا اله به معنی موثّر و معبود و حیران کننده و جلب کنندۀ توجّه می باشد. آن چه حیران کننده در بشر است و نیز موثّر و جالب توجّه است صُوَر نیست، اجسام نیستند، حتی تشکیلات نیست بلکه مطلبی که مندرج در تشکیل است موجب تأثیر و تحیّر است. مثلا درخت که میوه می‌دهد، شخصِ تنۀ درخت و برگ و تمام اغصانِ کوچک و بزرگ او موثر در میوه دادن به نحو اتمّ نیستند. جالب و حیران کننده در تصوّر و تعقّلِ درخت، آن قدرت مخفی که آب را از ریشه به تنه و از تنه به اغصان و از اغصان به اوراق می رساند و به مقدار لازم در میوه آب می رساند و تبدیل خاک از عمق زمین به فاصلۀ پنج متر تا شش متر تبدیل به میوۀ گوارای لطیف نمودن، این جهتش منحصر به ذات ربوبی است و موثّر در درخت حضرت واهب العطایا است؛ و قِس علیه احکام جمیع نباتات و جمیع ازهار و جمیع ریاحین و جمیع انجم (جمع نجم به معنی هر گیاهی که ریشۀ ضعیف و سست دارد که بی‌ریشه اطلاق می‌کنند)…

خداوند علیّ اعلی در تمام موجودات اسباب حیرت و وله ایجاد فرموده بالاخص در انسان اسباب حیرت و وله و رموز علمی و قدرت و حکمت و حیات خودش را بیشتر اظهار فرموده، نفی موثریت در جمیع موجودات از غیر خدا شده، در آدمیزاد آثار حیرت انگیز و محیّرالعقول بیش از دیگران است، چون آثار ربوبی بیشتر در انسان است. به این موجود حیران کننده تذکر داده و شهادت داده ذات ربوبی جلّ جلاله که حیران کنندۀ تو و سایر موجودات منم…

در قسمتی دیگر از کتاب شهداللّه می‌خوانیم:

صاحبان علم علاوه‌بر این‌که شهادت می‌دهند بر وحدانیّتِ خداوند متعال به لسان شریفشان، علاوه به افعال و نیّات و اوصافشان نیز وحدانیّتِ خداوند را اظهار می‌نمایند.
از کلمات حضرات و تاریخ آن‌ها، آن‌چه به دست آمده و به دست خواهد آمد وحدتِ خداوندِ رحمان و رحیم، و عدم و فناء خودشان است که ظاهر می‌گردد.
صاحبان علم که در رأس آن‌ها ائمهٔ طاهرین علیهم‌السلام واقع شده‌اند، شرک و ریا و نفاق از اقبح قبایح در نزد آن‌ها بود به‌واسطهٔ ظهورِ وحدانیّتِ نور خداوند و واضح و روشن بودنِ نبودنِ غیرِ خدا…

آیت‌اللّه شیخ حسنعلی نجابت شیرازی رحمة‌اللّه‌علیه

مرحوم حضرت آیت‌الله‌العظمی نجابت در سال ۱۲۹۶ در شیراز به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در شیراز گذراند و پس از آن به فراگیری دروس حوزوی پرداخت و در سن ۱۵ سالگی برای ادامۀ تحصیل عازم عراق شد. در نجف، پس از گذراندن سطح، معقول را نزد حضرت آیت‌الله حاج شیخ علی‌محمد بروجردی و فقه و اصول را نزد حضرات آیات سید ابوالحسن اصفهانی، سید عبدالهادی شیرازی، علی محمد بروجردی و سید ابوالقاسم خویی گذراند و در سن ۲۸ سالگی به اجتهاد رسید. وی در اخلاق و عرفان شاگرد دو عارف برجستۀ شیعه حضرت آیت‌الله حاج سید علی قاضی و حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد جواد انصاری همدانی بوده‌است.